«Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε» (Γαλ. γ', 27)

***

Στό κήρυγμα κάθε Κυριακής τών δύο καλοκαιρινών μηνών εφέτος θά ερμηνεύσουμε μερικές φράσεις τών αποστολικών αναγνωσμάτων πού διαβάζονται στήν θεία Λειτουργία. Πρόκειται γιά αναγνώσματα από τίς Επιστολές τού Αποστόλου Παύλου στούς Χριστιανούς διαφόρων Εκκλησιών πού είχε ιδρύσει, καί απέβλεπαν στήν επίλυση προβλημάτων καί τήν καθοδήγησή τους στήν εν Χριστώ ζωή.

Σήμερα θά ερμηνευθή τό χωρίο από τήν πρός Γαλάτας Επιστολή του, πού αναφέρεται στό Βάπτισμα τών Χριστιανών καί δηλώνει τήν μεγάλη του αξία: «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε». Δηλαδή, όσοι βαπτισθήκατε στό όνομα τού Χριστού έχετε ενδυθή τόν Χριστό. Αυτό τό χωρίο ψάλλεται κάθε φορά πού γίνεται τό Μυστήριο τού Βαπτίσματος καί επίσης ψάλλεται στίς μεγάλες Δεσποτικές Εορτές, τών Χριστουγέννων καί τού Πάσχα, γιατί τότε γίνονταν οι ομαδικές βαπτίσεις τών κατηχουμένων καί τών φωτιζομένων. Είναι ένα χωρίο πολύ σημαντικό.

Κατ’ αρχάς λέγεται: «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε». Γνωρίζουμε ότι η βάπτιση γίνεται στό όνομα τού Τριαδικού Θεού, αφού ο Ιερεύς λέγει: «βαπτίζεται ο δούλος τού Θεού εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος». Τό ερώτημα πού τίθεται είναι γιατί, ενώ ο Χριστός λέγει ότι οι Απόστολοι πρέπει νά βαπτίζουν στό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, ο Απόστολος Παύλος εδώ λέγει ότι βαπτιζόμαστε στόν Χριστό. Δέν υπάρχει αντίφαση, γιατί σύμφωνα μέ τόν Μέγα Βασίλειο η προσηγορία καί τό όνομα Χριστός «τού παντός εστίν ομολογία», διότι η λέξη Χριστός δείχνει ότι η ανθρώπινη φύση πού προσέλαβε ο Λόγος τού Θεού, χρίσθηκε από τόν Τριαδικό Θεό.

Έπειτα, όταν ενωνόμαστε μέ τόν Χριστό γνωρίζουμε καί τόν Πατέρα καί τό Άγιον Πνεύμα. Ποτέ ο Χριστός δέν είναι χωρισμένος από τά άλλα Πρόσωπα τής Αγίας Τριάδος. Η Εκκλησία είναι τό Σώμα τού Χριστού, μέσα στήν οποία κοινωνούμε τής ενεργείας τού Τριαδικού Θεού, αφού κοινή είναι η ενέργεια τών Προσώπων τής Αγίας Τριάδος. Ακόμη, η τριττή κατάδυση τού βαπτιζομένου μέσα στήν κολυμβήθρα δηλώνει τόν θάνατο, τήν ταφή καί τήν ανάσταση τού Χριστιανού μαζί μέ τόν Χριστό (Ρωμ. στ', 3-6). Δηλαδή σταυρώνεται ο παλαιός άνθρωπος καί ανασταίνεται ο νέος εν Χριστώ άνθρωπος.

Στό χωρίο, όμως, αυτό πού ερμηνεύουμε υπάρχει η φράση «Χριστόν ενεδύσασθε», δηλαδή όποιος βαπτίζεται στόν Χριστό ενδύεται τόν Χριστό. Κατά τούς Πατέρες τής Εκκλησίας τό Άγιον Πνεύμα λέγεται ένδυμα τών πιστών, τό οποίο οι Χριστιανοί ενδύονται όχι όπως τά ιμάτια-ρούχα, αλλά όπως ενδύεται ο σίδηρος τήν φωτιά. Άν τοποθετήσουμε ένα κομμάτι σιδήρου στήν φωτιά, τότε η φωτιά δέν περιβάλλει εξωτερικά τόν σίδηρο, αλλά εισχωρεί μέσα στήν ύλη του καί έτσι ο σίδηρος «όλος διόλου» ενδύεται τήν φωτιά. Αυτό γίνεται καί μέ τόν Χριστιανό πού βαπτίζεται στήν ιερά κολυμβήθρα, αφού τότε γεμίζει από τήν άκτιστη φωτιά τού Αγίου Πνεύματος, μεταμορφώνεται ολόκληρος. Όταν η Χάρη τού Θεού φωτίζη τόν άνθρωπο, τότε εισέρχεται σέ όλη τήν ύπαρξή του, φωτίζει όλον τόν εσωτερικό του κόσμο, τόν νού, τήν καρδιά, τό λογιστικό, τό επιθυμητικό, τό θυμικό καί γενικά όλη τήν ύπαρξή του.

Επειδή ο βαπτισμένος άνθρωπος ενδύεται τόν Χριστό, γι’ αυτό καί λέγεται Χριστιανός. Δέν λαμβάνει ένα όνομα εξωτερικά, αλλά ένα όνομα πού δείχνει τήν ανακαινισμένη ύπαρξή του. Θυμηθήτε τόν Πρωτομάρτυρα Στέφανο, πού όταν μέσα στό Συνέδριο είδε τήν δόξα τού Θεού, τότε καί τό πρόσωπό του φαινόταν ως πρόσωπο αγγέλου.

Η ημέρα πού βαπτισθήκαμε είναι πολύ σημαντική γιά τήν ζωή μας, γιατί γεμίσαμε από τό πύρ τού Αγίου Πνεύματος, ενδυθήκαμε τόν Χριστό, βαπτισθήκαμε στό όνομα τού Τριαδικού Θεού, πεθάναμε καί αναστηθήκαμε μαζί μέ τόν Χριστό. Τό νά είμαστε Χριστιανοί έχει μεγάλη σημασία, είναι θείο δώρο, εξαιρετική ευλογία από τόν Θεό. Δέν γνωρίζω κατά πόσο σκεφτόμαστε αυτό τό γεγονός καί άν μάς συγκινή ιδιαίτερα.

Βέβαια, όταν δέν ζούμε σύμφωνα μέ τήν ζωή πού προϋποθέτει τό ιερό βάπτισμα, τότε απαιτείται νά γίνη η ανανέωση τού βαπτίσματος μέ τό μυστήριο τής μετανοίας καί τής ιεράς Εξομολογήσεως.

Άς μάθουμε καί άς ψάλλουμε τόν ωραίο αυτόν ύμνο: «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε, αλληλούϊα».

ΙΕΡΟΘΕΟΣ